Mobiliteitsplan Gent: referendum of niet ?

Nog maar eens over #mobiliteit.
Hopelijk kunnen we dergelijk #referendum  vermijden. Niet dat het publiek debat hierover onbelangrijk is, integendeel. Maar dit referendum is duidelijk enkel een propagandamanoeuvre naar de volgende verkiezingen toe. Het zal handenvol geld kosten dat veel beter kan gebruikt worden voor échte noden. Gezien de complexiteit van het probleem kan nooit een heldere vraag gesteld worden en dus zal er enkel optie zijn om het plan totaal te aanvaarden of te kelderen (ook al is de vraag vermomd als 'open vraag'). Daarbij zal ieder stemmen naargelang zijn eigen kleine privébelangetjes ipv het totaalplan te zien en de leefbaarheid van de stad te laten primeren. Als we het bestuur laten verder gaan met haar plannen wordt er op zijn minst iets in gang gezet dat dan uiteraard periodiek zal geëvalueerd worden en bijgestuurd. Op die mogelijke bijsturing moeten we volop inzetten.
Voor onze eigen buurt ( #Prinsenhof ): niet ideaal maar de impact is toch wel minder zwaar dan aanvankelijk gevreesd. Waar we wel moeten voor vechten is het behoud van 't Gewadpleintje.

POLL. Hoe zou u stemmen in een referendum over het Gentse circulatieplan?

Gents mobiliteitsplan verdient beter dan referendum

Kijk, er zijn nog #Gentenaars die de ambitie hebben om een objectief standpunt in te nemen. Thibaut spreekt hier natuurlijk als wetenschapper maar het blijft hartverwarmend. Je in een debat boven je eigen hoogstindividuele belangen stellen of boven die van je broodheren/kiezers is niet velen gegeven. Toch merk ik dat steeds meer mensen dat wel kunnen. Benieuwd wat maandag uit de bus komt.


Nieuwsblad: mobiliteitsplan verdient beter dan referendum

Teveel fietsen in de stad of te weinig stallingen?

't Zijn weer de fietsers geweest.
Dat moet nu eens gedaan zijn met die fietsterroristen die hun ijzerwinkel zomaar overal neerpoten.
De klagers hebben natuurlijk niet helemaal ongelijk. Het ziet er niet altijd proper uit. Op de foto staan alle fietsen netjes op het tapijt maar wie de dagelijkse realiteit kent, weet dat het soms echte chaos is: de capaciteit van de tapisplein wordt soms ruim overschreden, een voetganger probeert tussen 2 fietsen door te glippen waarbij er één valt en meteen een domino-effect veroorzaakt: 3-4 fietsen neer. De voetganger maakt zich haastig uit de voeten want er is geen beginnen aan.
Ik vrees dat er op termijn toch niets anders zal opzitten dan nog meer rekken te voorzien. Ik weet het: het lijkt dweilen met de kraan open maar 't is niet anders.
Maar wat me in dit debat eigenlijk het meest opvalt: toen alle straten van Gent nog vrijelijk beschikbaar waren voor de automobilisten heb ik er nooit een middenstander weten over klagen dat iedereen de straat gebruikte als dumpingplaats voor de vierwielige, stinkende, roetspuwende, lawaaierige automobielen. Zelfs niet als dat recht voor zijn mooie etalage gebeurde, integendeel.
Het zou ongetwijfeld allemaal beter georganiseerd kunnen worden, maar laten we de kaart van de zachte mobiliteit volop blijven trekken. Het is niet met allerlei extra reglementeringen en beperkingen dat de (tijdelijke) ongemakken van deze enorme verschuiving in ons mobiliteitsbewustzijn zullen opgelost worden. Gent heeft gekozen voor een toekomstgerichte, efficiënte, ecologische mobiliteit. Het centrum hoort toe aan voetgangers en  fietsers . Die horen echt samen, ook wanneer dat samenleven tussen die 2 wel eens voor een klein "accrootsje" zorgt.

Gedaan met wildparkeren: fietsers moeten in vakken staan op Korenmarkt